Misschien is er nog een
mogelijkheid. Zoals ik heb geprobeerd om voor mezelf een compagnon te
maken, zo kan ik ook voor Marit een compagnon maken. Ik heb Marit in
de computer gestopt, ik kan ook mezelf in de computer stoppen. In
negen maanden moet dat te doen zijn, als ik al mijn tijd eraan
besteed. Of ik nou overleef of niet, Marit zal dan in ieder geval
aanspraak hebben. En in zekere zin zal ik dan overleven, ook al
sterft mijn lichaam. En dat bedoel ik niet in de zin dat anderen mij
zullen gedenken, maar in de zin van een eigen bewustzijn. Ik ben
ervan overtuigd dat menselijke intelligentie, menselijke
emotionaliteit en menselijke intuïtie niet kunnen bestaan zonder
menselijk bewustzijn. Een computer die een mens kan overtuigen van
zijn menselijkheid, moet ook echt over die menselijkheid beschikken.
Dat mensen over een bewustzijn
beschikken, is evident. Er is voor een mens iets wat het is om mens
te zijn. Ook het meest emotieloze menselijke monster heeft een
zintuig voor het zelf, voor wat denken, voelen en waarnemen met hem
doet. Er zijn mensen die denken dat dat zintuig niets meer is dan een
versiersel, een kers op de taart, iets dat niet zelf bijdraagt aan
het leiden van een leven. Filosofen noemen dat een epifenomeen. Maar
waarom zouden mensen zo'n zinloos orgaan hebben, een zintuig dat geen
enkele bijdrage levert aan het mens zijn? Mensen zonder zo'n orgaan
zouden minder energie verspillen, dus minder voedsel nodig hebben, en
dus betere overlevingskansen hebben in het geval van een hongersnood.
De mensen zonder bewustzijn zouden evolutionair in het voordeel zijn,
en de anderen zullen op den duur worden weggeselecteerd. Dat dat niet
is gebeurd, zou erop kunnen duiden dat dat bewustzijn een essentiële
rol speelt in een mensenleven.
Andersom bekeken, denk aan
lachtherapie. Als iemand de uiterlijke verschijnselen van vrolijk
zijn nadoet, als hij lacht, dan wordt hij daar vanzelf vrolijk van.
Kennelijk is er een onverbrekelijke koppeling tussen de uiterlijke
tekenen van vrolijkheid en het voelen ervan. Het een kan niet zonder
het ander. Als je vrolijk bent, dan lach je. En als je lacht, dan
word je vrolijk. De uiterlijke manifestatie kan niet bestaan zonder
de innerlijke manifestatie. Ik denk dat het met bewustzijn ook zo is.
Je kunt geen menselijke intelligentie en empathie ten toon spreiden
als je niet over een menselijk bewustzijn beschikt. Door mezelf zo in
de computer te stoppen, verzeker ik het voortbestaan van mijn
bewustzijn, en dus van mijzelf.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten