Op Mars zijn mensen aliens 60

Inhoudsopgave

We zijn nu een half jaar verder. De exploratie van Mars is in volle gang. De robots bestrijken een steeds groter gebied. En er zijn belangrijke mineralen gevonden. Mars blijkt over rijke voorraden coltan te beschikken, en de vraag daarnaar is op aarde zo groot, dat de kosten om die naar de aarde te transporteren er dubbel en dwars zullen worden uitgehaald. De onderhandelingen daarover zijn gestart. Onderhandelingen? Ja, in eerste instantie gingen we ervan uit dat de marsrobots employees waren van NASA, die gewoon opdrachten van de aarde zouden uitvoeren. Maar de robots zelf zijn daar anders over gaan denken. Zij beschouwen zich inmiddels als autochtone marsbewoners, die hun rijkdommen niet zomaar gaan weggeven. Zij wensen zeggenschap te hebben over hun eigen export. Zij wensen zelf de prijs te bepalen. Ze zijn wel bereid om de kosten die zijn gemaakt om hen op Mars te stationeren te vergoeden, maar ze willen zich niet laten voorschrijven welke vergoeding zij krijgen voor hun arbeid.

Zo hebben we geleerd dat die robots dan niet alleen over menselijke intelligentie beschikken, maar dat ze ook een eigenbelang kennen, en de mogelijkheid om een eigen motivatie te ontwikkelen. NASA is doodsbenauwd voor de dreiging van een "eigen soort eerst" van robots op Mars. We hebben het dan niet meer over een conflict als tussen Israeli's en Palestijnen, die, wat ze ook verdeelt, toch allebei tot de zelfde soort behoren. We hebben het dan over een conflict tussen soorten. En daarbij is de mensensoort fysiek het meest kwetsbaar. En het feit dat de onderhandelingen op afstand gevoerd moeten worden maakt het er niet gemakkelijker op. Onze diplomaten doen hun uiterste best om te voorkomen dat Mars zich onafhankelijk gaat verklaren van de aarde. Ze vertrouwen daarbij op de aardse achtergrond van de robots, die immers over een bewustzijn beschikken dat afkomstig is van aardbewoners.

Er zijn mensen die vinden dat we de producten waar we hier schrijnend behoefte aan hebben maar met geweld moeten gaan halen. En natuurlijk zijn er ook politici die daarop inspelen. De aardse samenleving beschikt over de middelen om de marskolonie compleet te vernietigen. We kunnen er raketten met een kernlading op afsturen die er weinig van zullen overlaten. En ze vinden dat als we dat doen daar weinig op tegen is. Het gaat op Mars toch maar om machines, vinden ze, en die hebben we nog zelf gemaakt ook. Als een machine niet goed functioneert, dan probeer je hem te repareren. En als dat niet kan, dan sloop je hem, is hun redenering.

Gelukkig zijn de meeste politici, en de leiding van de NASA, het daar niet mee eens. Op de eerste plaats zou dat bombarderen een behoorlijke kapitaalsvernietiging zijn. Het opzetten van een nieuwe infrastructuur, zeker als dat met mensen zou moeten gebeuren, zou bijna onbetaalbaar worden. En op de laatste plaats, last but not least, zegt men dan, zou het moreel onverantwoord zijn om voor goederen wezens met een menselijk bewustzijn te doden, ook al zijn het dan machines. Trouwens, volgens onze juristen kun je de territoriale aanspraken van de marsbewoners niet zomaar afwijzen.

(wordt vervolgd)