Robots zullen op Mars
veel minder problemen ondervinden dan mensen, omdat ze niet zijn
aangewezen op voedsel, water en zuurstof. Ze kunnen gebruik maken van
zonne-energie. Ze hoeven geen marspak aan om zich over het oppervlak
van de planeet voort te bewegen. En we hoeven ze niet terug te halen,
want ze hebben geen natuurlijke binding met de aarde. Mars exploreren
met deze tweede generatie robots zal veel goedkoper zijn dan met
behulp van mensen, en toch minstens zoveel opleveren. Het klinkt
allemaal heel aantrekkelijk, en toch heb ik er een vervelend gevoel
bij. Het blijven robots die we dan naar Mars sturen, machines, geen
mensen, ook al beschikken ze over menselijke persoonlijkheden. En wat
doet een menselijke geest in een machine? Zouden die robots, ondanks
het feit dat ze goed aan Mars zijn aangepast, niet toch terug naar de
aarde willen?
Na een lange
bespreking, bijgewoond door de hoogste NASA-autoriteiten, is er
besloten om het marsproject van karakter te veranderen. Het heet nu
niet meer "Man on Mars", maar "Exploring Mars",
en de mensen die erbij betrokken zijn, zullen op aarde blijven. We
gaan dus met robots in zee. De astronauten die we nu al hebben
opgeleid, zullen net als Harry hun persoonlijkheid in de computer
gaan vastleggen, inclusief hun specifieke deskundigheden, zoals
geologie en astronomie. Aan artsen hebben we nu geen behoefte meer.
Kapotte robots kunnen vervangen worden door andere met de zelfde
persoonlijkheid. Ik heb nog geprobeerd om mijn bedenkingen naar voren
te brengen, maar ik kon ze niet voldoende concreet maken om de
anderen te overtuigen. Mars zal het domein van de robots worden en
mensen zullen er niet meer komen. Tenminste, voorlopig niet.
Vooralsnog
wordt het project aan de man gebracht als een wetenschappelijk
onderzoek naar de geologie, meteorologie en andere wetenschappelijke
aspecten van Mars. Maar waar
het vooral om gaat is, simpel gezegd, te onderzoeken hoe we Mars
kunnen gebruiken om de aarde er weer bovenop te helpen. De robots
zullen op zoek gaan naar delfstoffen waar we op aarde een tekort aan
hebben. Andere wetenschappelijke ontdekkingen zijn ook wel
interessant, en zullen breed worden uitgemeten in de pers. Maar het
gaat toch vooral om die delfstoffen. Mochten de robots die in
exploiteerbare hoeveelheden vinden, dan moeten ze installaties gaan
bouwen om de waardevolle elementen er uit te halen, om die dan te
verschepen naar de aarde.
Maar er is nog een
probleem. Een van de motieven achter het "Man on Mars"
project was het onderzoeken van de mogelijkheden van een toekomstige
kolonisatie van Mars. Het idee was om te kijken in hoeverre Mars
verlichting zou kunnen bieden, niet alleen bij de grondstofproblemen,
maar ook bij de overbevolking die de aarde teisteren. In hoeverre
zouden mensen permanent op Mars kunnen gaan wonen? Deze vraag is
nooit als officiƫle doelstellingen van het project gepubliceerd,
maar heeft wel op de achtergrond meegespeeld. En nog steeds zijn de
vragen over grondstoffen op Mars en menselijke bewoning
ongepubliceerde vragen. Maar nu is het de vraag of we binnen
afzienbare tijd wel een antwoord op die vragen zullen krijgen. We
werken nu aan de productie van de robots en aan de voorbereidingen
voor hun reis naar de planeet. Harry en Marit zullen, in robotvorm,
ook naar Mars terugkeren. Hun deelname is heel belangrijk, want zij
zijn de enigen die Mars kennen van eigen aanschouwing.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten