En toen was ik alleen.
Ik heb Tim naast Dennis begraven en heb me op allerlei activiteiten
gestort. In het marswagentje ben ik de hele omgeving gaan verkennen.
Ik heb me aangesloten bij allerlei discussieclubs op het internet.
Chatten was er niet bij, maar ik dacht dat er genoeg onderwerpen
zouden zijn waarover ik tijdvertraagd zou kunnen discussiëren met
mensen op aarde. Misschien dat dit me voor de waanzin kan behoeden,
maar ik vrees dat het niet genoeg is. Wat ik mis is de wederzijdse
morele steun en de terugkoppeling van het gezamenlijk beleven. Dat je
uit je ooghoek iets ziet op het marsoppervlak, dat verdwijnt als je
er naar kijkt, en dat je dan kunt vragen: "Zag jij het ook?".
Of dat je gewaarschuwd wordt als je je op zo'n verkenningstocht
teveel dreigt in te spannen.
Ik weet nu ook wat het
is om een fobie te hebben. Kort na het overlijden van Tim kwam ik de
deur niet meer uit. Bij de gedachte alleen al botste ik tegen een
muur van angst. Ik durfde die immense leegte daarbuiten niet te
betreden. Ik durfde het idee dat ik het enige levende wezen was op de
hele planeet niet toe te laten. Ik denk dat mijn hart het zou hebben
begeven als ik had geprobeerd om na te denken over de consequenties
van de dood van mijn medereizigers. Maar gelukkig waren er de pillen.
En de psychologische hulp vanaf de aarde. Hoewel het niet echt helpt
als je telkens twintig minuten op een reactie van je therapeut moet
wachten. Maar uiteindelijk heb ik het overleefd. Ik heb me aangepast
aan mijn situatie, voor zover dat mogelijk is in een omgeving die
totaal onverschillig is voor je voortbestaan, op een planeet die in
feite onbewoonbaar is.
Mensen hebben mensen
nodig. Zeker in een vreemde omgeving, waar ze niet in thuis horen.
Maar ik zal het in mijn eentje moeten doen. Ik zal dus heel goed op
mezelf moeten letten, want er is niemand anders die het doet.
Ondertussen moet ik mijn bestaan hier zo goed mogelijk waar maken.
Voor mezelf en voor de aarde. We zijn per slot van rekening niet voor
niets naar Mars gestuurd. Ik moet verkenningen doen en experimenten
uitvoeren. Niet alleen op Mars, maar ook op mezelf. Ik ben voor het
team op aarde nu een uniek proefkonijn. Ik moet laten zien dat een
mens het in zijn eentje kan uithouden op een vreemde planeet, ver weg
van al zijn medemensen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten