We bleven gezond. Althans lichamelijk.
Want Tim kreeg op een gegeven moment de kolder in de kop. Hij wou
naar buiten. Hij hield het in de hut niet meer uit. Maar hij wilde
geen marspak aan. Ik heb hem een keer bewusteloos weer binnen gehaald
toen hij ontsnapt was. Hij bleef maar zeggen dat hij er niet meer
tegen kon. En ik praatte op hem in. Op allerlei manieren heb ik
geprobeerd hem weer redelijk te krijgen, praten, kalmeren,
vastbinden. Ik gaf hem kalmeringstabletten in zijn thee. Als hij niet
geagiteerd was, was er heel redelijk met hem te praten. Maar hij
vond, ook in alle redelijkheid, geen reden om nog langer te leven.
Hij vond dat hij alles had meegemaakt wat hij ooit zou meemaken, en
dat, als hij nog verder zou leven, zijn leven volstrekt leeg zou
zijn.
Ik vroeg hem in die
periode eens of mijn aanwezigheid dan voor hem totaal geen gewicht in
de schaal legde. Ik dacht dat voor ons elkaars gezelschap verrijkend
kon werken, dat we van elkaar zouden kunnen leren, en dat we elkaars
kijk op de wereld zouden gaan appreciëren. Maar Tim was het daar
helemaal niet mee eens. Hij vond dat mijn leven net zo leeg was als
het zijne, en dat onze aanwezigheid op Mars daar niets aan zou kunnen
veranderen. "Mars is geen mensenplaneet", zei hij, "en
er mensen heen te sturen was een verkeerde beslissing. Zeker als er
voor die mensen geen weg terug is. Er is voor ons maar één uitweg".
En het was duidelijk dat hij daarmee zelfmoord bedoelde.
Maar dat wilde ik niet
toelaten. Ik heb alles waarmee hij zich eventueel zou kunnen
vergiftigen opgesloten in de stalen kast, en de sleutel hield ik
permanent in mijn zak, en onder mijn kussen als ik slaap. Tim is een
intellectueel. Hij is er de man niet naar om te kiezen voor een
pijnlijke en smerige dood. Dus zo lang ik hem rustig kon houden, zou
hem niets overkomen. Dacht ik. Maar ik wist niet waar een gemotiveerd
mens toe in staat was. Op een middag zei Tim dat hij ermee stopte.
Hij ging op bed liggen. En toen ik twee uur later ging kijken hoe het
met hem was, was hij dood. Hoe hij dat voor elkaar gekregen heeft, ik
weet het niet. Ik weet alleen dat alle medische tests waaraan ik hem
tot dan toe had onderworpen aangaven dat hij in goede gezondheid
verkeerde.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten